அரவாணி

இறைவன் எழுதிய கவிதையில் எழுத்துப்பிழை ..

கவிதை பிழையாக இருந்தாலும் அழகுதான் ...

போலாம் ரைட்

என் பிரியமானவர்களுக்கு

என் வாழ்வில் நான் லயித்து போன விசயங்களில் ஒன்று பேருந்து.அது என் பயணத்தின் போது காதலிக்க படவில்லை.அது நான் சிறுவயதில் ஆச்சரியத்தின் உரு வாக பாத்திருக்கிறேன் .அப்போது பதிந்து போனது என்னுள் அதன் பிம்பம்.ஜன்னலோரம் அமர்ந்து மரங்களை பின்னோக்கி தள்ளிவிட்டு காற்றை கிழித்துக்கொண்டு போகும்போது உண்டான உணர்வு என் உதிரத்தில் ஒட்டிகொண்டது..இதை நான் பதிவு செய்யலாம் என்று எடுத்த ஒரு முயற்சி....ஒரு சில வரிகள் .........நான் ஆக்கும் பானை சோறு பதமா என்று எனக்கு தெரியாது..ஒரு சில பருக்கைகளை உங்களோடு பகிர்ந்துகொண்டிருக்கிறேன்..ருசித்து விட்டு சொல்லுகள்..உங்கள் முடிவு என் பதிவுக்கு ஆரம்பம்..... போலாம் ரைட்




ஏழைகளின் ஏரோப்ளேன் நீ!
நீ குடிப்பது டின் பால் இல்லை டீசல் பால் !

மழையில் நனைகிறாய்
வெயிலிலும் வேலை பார்க்கிறாய்
தாமதத்தின் காரணம் மனிதனாக இருந்தாலும்
சொல்லுவது பஸ் லேட்டு !

காதல் ,காமம்,இசை,தூக்கம்,
இதை எல்லாம் தரும் உன்னை
எப்படி எந்திரம் என்று சொல்ல !

தமிழ் செம்மொழி ஆனது

உனக்கு பெயர் வைத்த பிறகுதான்
தமிழ் செம்மொழி ஆனது

தெரியாமலே போகட்டும்

வீதியெங்கும் விழாகோலம்
சாலையெங்கும் வர்ணஜாலம்

காது ஜவ்வு கிழிந்து போகும்
குழாய் ரேடியோ குரைத்துகொண்டு இருந்தது

சூரிய வெப்பத்தை பொருட்படுத்தாமல்
பம்பரமாய் சுழன்று
இலைகளை நறுக்கிக்கொண்டு இருந்தார்கள்
கிடா விருந்துக்கு ..........

தலைதெறிக்க ஓடி வேலை
செய்வது
தன் தலைவனின் பிறந்தநாளுக்காக
சுப்ரமணிய சிவா
நீ மீண்டும் அவதரித்தால் விழா எடுத்து
உன்னையும் வீணாக்கி விடுவார்கள்
உன் பிறந்த நாள் இவர்களுக்கு தெரியாமலே போகட்டும்

எங்களை மன்னியுங்கள் ஐயா

அனைவர்க்கும் கல்வி
கஷ்டப்பட்டார்
கருப்பு காந்தி

சமச்சீர் கல்வி
காலியாய்
கல்விக்கூடங்கள் .......
திரையரங்கில் மாணவர்கள் கூட்டம்

கல்வி வள்ளலுக்கு வாழ்த்து சொல்லும்
தகுதியை இழந்துவிட்டோம் .....

எங்களை மன்னியுங்கள் ஐயா ...........

நாட்டு நடப்பு

நான் உனக்கு முத்தம்
தந்தேன்
திரும்பி தாராமல் திருப்பி கொள்கிறாய்
சமச்சீர் கல்வியை எப்படி சரி செய்வது

நீ பேசுவதற்காகவே
தனி மொழி கேட்பேன்
எதுக்கு இன்னொரு தெலுங்கனா பிரச்சனை

கோவிலுக்குள் நீ !
பொதுமக்களுக்கு தாமதமாகத்தான் தெரிகிறது
தங்க புதையல் இருப்பது

இருளிலும் அழகாகத்தான் இருக்கிறாய்
இரண்டு மணி நேர பவர் கட்

நீ ஓவியம் பேசும்
கவிதை
கவிதைகள் செய்த
ஓவியம்

ஒரு இனத்தை அதன் இனத்தோடு
சேர்ப்பது தவறில்லை
பூக்களை பறித்தேன் அவளுக்காக
பூக்களை பறிக்கலாம் தவறில்லை

சென்ரிங் சிநேகிதன்

கண்ணாமூச்சி விளையாடும் போதுதான்
உன்னை கண்டுபிடித்தேன்

பலமுறை யோசித்திருக்கிறேன்
மனிதன் மழையின் போது உனக்குமட்டும்
ஏன் குடை பிடிக்க மறந்துபோகிறான்

பழையசோறை வடகமாக்கும்
போதுதான் என் அம்மாவுக்கு
உன் மேல் பாசம் வரும்

விஸ்கியில் விழும் நேரம் மட்டும்
என் அப்பாவுக்கு உன் விலாசம் தெரியும்

எனக்கு நீ எப்படி
கண்டிப்பாக இப்படி அல்ல

உல்லாசபயணம் நிறைய சென்று இருக்கிறேன்
உன் மீது உறங்கும் போதுதான் வானத்தை
சுற்றிஇருக்கிறேன்
நிலவை காதலித்திருக்கிறேன்
நட்சத்திரங்களோடு நட்பாகி இருக்கிறேன்

எதோ பிரச்சனையை சுமந்து உன் மேல் உறங்குவேன்
மதியவெயிலில் நீ வாங்கிய
வெப்பத்தில் என் கண்ணீரையும்
சேர்த்து இழுப்பாய்

அப்பாவிடும் வெள்ளை சிகிரெட்டின்
வெண்ணிற புகை சிலசமயம்
என் மூக்கின் துளையில் முத்தமிடும்

உன் மேல் ஒரு ஓரத்தில் நின்று நானும்
புகையின் சுவையை புரிந்து
கொள்ள ஆரம்பித்தேன்

எதிர்வீட்டில் எதோ
ஒரு பெண் அவளை காதலி ஆக்கியது
நீ தான்

மாதந்திர பராமரிப்புக்காக ஒரு நாள் மின்சாரம்
மறியல் செய்யும்

வியர்வை விற்க
காற்று வாங்க உன்னைநோக்கி
மனிதன் ஓடிவந்து உறங்குவான்

மறுநாள் உன்னை மறந்துபோவான்
மனிதன் நன்றி இல்லாதவன்

மழைகாலத்தில்
நீ எனக்கு கிரிக்கெட் மைதானம்

ஆண்டுவிழாவின் போது
நீ எனக்கு ஒத்திகை மேடை

இப்படி எத்தனையோ
எனக்கு கவிதை தந்தாய்
எனக்கு காதலி தந்தாய்
உன்னை எப்படி சொல்ல
என் சென்ரிங் சிநேகிதன் நீ

காங்ரீட் கம்பிகளோடு
உனக்குள் இருக்கும்
ஒரு கனமான இதயம்
இந்த சராசரி மனிதனுக்கு எப்படி புரியும்